Augljós galli við Schengen

Það er ekki að ástæðulausu að Danir vilji halda uppi lágmarks landamæraeftirliti. Það sýnir inngróinn galla við Schengen-fyrirkomulagið sem var algjörlega fyrirsjáanlegur.
Að vísu er sá kostur við fyrirkomulagið að vöruflæði gengur hraðar milli samliggjandi landa þar sem eftirlit er lítið eða ekkert. Á því út af fyrir sig hagnast viðkomandi fyrirtæki, en skattborgarar landanna borga fyrir með auknum löggæslukostnaði og þurfa að þola hærri glæpatíðni vegna smygls og frjáls flæðis glæpamanna milli landa með feng sinn og vélabrögð. Það er fráleitt að Dönum eða öðrum löndum, sem vilja verjast glæpamönnum og varningi þeirra, sé meinað að sporna við ófögnuðinum með eðlilegu landamæraeftirliti.

Öllu glórulausari er þó þátttaka Íslands í Schengen þar sem ekki er um að ræða bílaumferð yfir landamærin eins og á meginlandinu, þannig að þau rök um hraða í fólks- og vöruflutningum eiga ekki við hérlendis á eyjunni. Persónulega hef ég ekki merkt aukinn hraða við að komast inn og út úr löndum í Evrópu eftir að Ísland gekk í Shcengen. Til hvers er Ísland þá að kalla yfir sig frjálst flæði óæskilegra atriða? - Að ekki sé talað um kostnað við þátttökuna á alþjóðlegum flugvöllum Íslands.

Í þessu samhengi hefur þátttaka Íslands aðeins létt á ágangi smyglara og eiturlyfjabraskara og annars afvegaleidds fólks í öðrum löndum Evrópu. Það gagnast viðkomandi löndum, en ekki Íslandi.

Augljóst brot á Schengen-sáttmála

Lærdómur seðlabankamanna Íslands

Furðulegar hugmyndir um að hækka stýrivexti, sem seðlabankastjóri viðrar nú í fréttum, gefa því miður vísbendingar um að hann og/eða stjórn Seðlabankans hafi ekkert lært af afleiðingum hávaxtastefnunnar sem komið var á af þeim fyrir tilstilli Alþjóðagjaldeyrissjóðsins (AGS) í kjölfar bankahrunsins 2008.
Ennfremur að fræðingar þar á bæ hafi ekki einu sinni skilið hvernig vextir virka á rekstur fyrirtækja og heimila og neytendur.
Að minnsta kosti fara þeir ekki eftir hvorki grundvallar hagfræðikenningum um mismunandi viðbrögð við mismunandi tegundum verðbólgu, eins og hagfræðingur Arion banka og Gylfi Zoëga hagfræðiprófessor benda á og útskýra, né heldur heilbrigðu innsæi.
Það ætti að vera augljóst hverjum manni að hækkun vaxta nú, þegar mikill slaki er á efnahagskerfinu og atvinnuleysi mikið og fjárfestingar í lágmarki, myndi gera erfiðan róður fyrirtækja og heimila enn erfiðari og gera út af við enn fleiri. Ef það er stefna Seðlabankans þá eru þessar ógnandi yfirlýsingar seðlabankastjóra náttúrulega skiljanlegar. 
Hækkun stýrivaxta við þessar aðstæður hefði hins vegar í sjálfu sér engin áhrif til að minnka verðbólguna, en kyndir þvert á móti undir meiri verðbólgu sem einn kostnaðaraukinn til viðbótar við aðrar kostnaðarhækkanir sem áhrif hafa á neysluvöruvísitöluna til hækkunar; Sem síðan leiðir til enn meiri hækkunar á lánum, afborgunum og vaxtagreiðslum.

Það sem skín í gegnum þessar yfirlýsinggar seðlabankastjóra er hins vegar uppeldislærdómur hans hjá AGS um umsýslu fjármagns til að efla hag fjármagnseigenda hinna meiri.
Hækkun stýrivaxta nú eflir fyrst og fremst þeirra hag, en er öllum skuldurum í óhag, bæði fyrirtækjum og heimilum landsins og þar með efnahagslífi landsins.
Þar sem gjaldeyrishöft eru í gildi eru það ekki gild rök að halda því fram að hækka þurfi vexti til að halda inneignum erlendra aðila kyrrum í íslenska bankakerfinu.
Seðlabankinn hækkaði samt stýrivexti í ofurhæðir (eftir að hafa áður hafið lækkunarferli í kjölfar hrunsins) samkvæmt tilmælum AGS þrátt fyrir gjaldeyrishöftin. Það gaf innistæðueigendunum vaxtatekjur sem sliguðum skuldurum var gert að borga í ofanálag við snögghækkaðar verðbætur lána sinna og stökkbreyttar skuldir.

Þessari viti firrtu hávaxtastefnu seðlabankamanna, lénsherra erlendra fjármálaafla, þessari aðför að skuldsettu efnahagslífi landsins, þarf að andæfa af krafti og hörku. Hvar eru talsmenn Íslendinga?

Stýrivaxtahækkanir nú gætu leitt til meiri verðbólgu

Lántakar bera alla áhættu - Sanngjarnt?

Verðtrygging lána eins og viðgengist hefur hérlendis undanfarna áratugi byggir á botnlausu óréttlæti.

Það felst í því að lántakar bera ALLA áhættuna af þróun verðlags, 100%, en lánveitendurnir, fjármagnseigendur, bera enga áhættu í því sambandi. Í ofanálag fá þeir sína vexti, sem í þokkabót eru breytilegir í mörgum tilvikum.

Sanngjarnara væri að aðilar skiptu þessari áhættu með sér með einhverjum hætti í ljósi þess að til algjörra undantekninga heyrir að verðhjöðnun eigi sér stað og þá aðeins í einn eða örfáa mánuði hverju sinni. Verðbólga er ríkjandi.

Eygló Harðardóttir alþm., Framsóknarflokki, hefur borið fram athyglisverðar tillögur í tengslum við skiptingu þessarar áhættu milli aðila, en þær virðast ekki hafa náð eyrum þingheims til frekari umræðu og ákvörðunar þar á bæ.

Vilja afnám verðtryggingar

Umhverfisvænt Prentmet

Til hamingju Prentmet og starfsfólk með merkið til staðfestingar á umhverfisvænum viðhorfum ykkar.

Það var í stíl við leiftursnögg viðbrögð ykkar við að þjónusta viðskiptavini með hagstæðum og góðum árangri að einhenda ykkur í að öðlast Svansmerkið. Þessu ber að fagna.

Prentmet fær Svansvottun

Lýðræði eða fasismi

Það er með endemum að umræða um samningsmarkmið Íslands skuli ekki vera eðlileg og með lýðræðislegum hætti þar sem sjónarmið atvinnuvega landsins eru viðruð í bak og fyrir á opinberum vettvangi og í tæka tíð.
Ætlar hinn ESB-innrætti (en sjálfsagt vel meinandi) utanríkisráðherra og samflokksmenn hans og valdasækið ríkisstjórnarfólk að einoka umræðuna og þagga niður í nauðsynlegri umræðu? Ótrúlegur skortur á sjálfsagðri og nauðsynlegri umfjöllun um landbúnaðarmál virðast gefa vísbendingar um að þau viðhorf ríki  enn sem komið er.
Þeir sem þykjast einir geta haft vit fyrir þjóð sinni og öðrum með valdboði hafa verið kallaðir fasistar. Versta mynd hans birtist við valdatöku einræðisharðstjóra í krafti hers. Einnig í málatilbúnaði hugmyndafræðinga sem reyna að telja þjóð sinni trú um einræðisleg stefnumál þegar upplausnarástand ríkir í atvinnumálum og þjóðmálum landsins.  Um það eru mörg hrikalega slæm dæmi á 20. öld og þarf ekki að fjölyrða um það.

Til fyrirmyndar er að samtök íslenska landbúnaðarins skuli vera búin að láta taka saman samanburð á regluverki Íslands og ESB og kostum og göllum við hugsanlega inngöngu í sambandið.  
Spurning er hins vegar hvað tefur aðra atvinnuvegi Íslands eins og sjávarútveg, orkugeirann, iðnað, ferðamál, vinnumál, félagsmál, heilbrigðismál og menntamál.
Hvar eru ámóta skýrslur um stöðu mála hjá þeim?

 

Vilja ræða samningsmarkmið

Öll ábyrg um viðbrögð

 

Öll ríkisstjórnin og þeir sem að henni standa bera sína ábyrgð á þessum ummælum utanríkisráðherra síns. Ef ríkisstjórnin og allir aðilar hennar bregðast í engu við þessum furðulegu ummælum utanríkisráðherrans á sama eða sams konar vettvangi eru þeir að lýsa sig sammála ummælunum út á við. Ekki er nóg að einstakir ráðherrar tauti eitthvað í innlenda fjölmiðla á persónulegum nótum.

Hið sama má segja um stjórnarandstöðuna. Hún verður sömuleiðis að bregðast við á sama vettvangi út á við ef hún hefur í reynd eitthvað við þessi ummæli að athuga.

Undrast orð ráðherra

Hvað þarf kúgunin að ganga langt?

Það er með ólíkindum hve heilu þjóðirnar láta kúgast lengi og mikið áður en þær rísa upp sér til varnar og kollvarpa kúgurum sínum.

Það er með ólíkindum hve blekkingar yfirvalda geta gengið langt og lengi áður en nægilega margir þora að andæfa með viðeigandi hætti og afhjúpa blekkingarnar og blekkingarmeistarana.

Það er með ólíkindum hve hermenn láta leiða sig langt gegn eigin þjóð, gegn eigin ættum og eigin fjölskyldu og eigin börnum áður en þeir beina vopnum sínum að kúgurunum í staðinn og varpa hinum mergsjúgandi afætum af sér.

Kúgaðar og arðrændar og langþjáðar arabaþjóðir kringum Miðjarðarhaf eru loks nú að uppgötva hvað kúgarar þeirra, harðstjórnarnir sem kalla sig þjóðhöfðingja, fursta og kónga viðkomandi landa, hafa verið að aðhafast í áratugi gegn eigin þjóðum: Arðrán, kúgun og þjóðarmorð.

Vonandi tekst þeim öllum að varpa kúgurunum af höndum sér og forðast að harðstjórnarsögurnar endurtaki sig.

Allan tímann hefur restin af heiminum staðið hjá án þess að aðhafast marktækt gegn kúgurunum og ógnarstjórnum þeirra. Sum vestræn ríki hafa meira að segja kynt undir harðstjórunum með viðskiptum við þá án þess að láta sig neinu skipta að arðurinn af viðskiptunum með þjóðarauðlindir landanna renni fyrst og fremst til harðstjórnanna sjálfra, einkahers þeirra og fjölskyldna; til að viðhalda kúguninni.

En, upp birtir um síðir; Það er óhjákvæmilegt. Þótt allt of seint sé eru nú loks að komast á lokastig réttarhöld yfir morðóðri og viti firrtri ógnarstjórn Pol Pots og félaga. Aðrir harðstjórar og þjóðníðingar, þjóðarmorðingjar með sverði eða hrokagikkir með penna, geta bara beðið fyrir sér. 

Hungur sverfur að Norður-Kóreumönnum

Varða í rétta átt

Semjum óð til náttúrunnar, móður jarðar, sem hefur alið okkur og þá sem á undan komu. Hún mun einnig ala afkomendur okkar, þá sem á eftir okkur koma, en aðeins EF við ölum önn fyrir henni og rústum ekki vistkerfinu í skammsýni okkar og þröngsýni.
Hætturnar blasa við og viðvörunarlúðrarnir gjalla, samanber hending í texta í lagi mínu Landið sem lengi var, sem hægt er að hlusta á í spilaranum mínum:

"Grandað er lífi, af gróðri sneitt,
og geigvænleg mengun er leyfð.
Rist er í jörð og regnskógum eytt,
við rányrkju spornað með deyfð."

Ekki er þessi sýn lífvænleg.

Hins vegar blasa þó við dásemdir á ýmsum stöðum jarðar sem minna á heimanmund mannkyns í árdaga, sjálfbært vistkerfi, sem dugað hefur til viðhalds mannlífi (og öðru lífi) hér á jörð hingað til.
Framtak Vina Vatnajökuls er varða á leið í rétta átt í því samhengi.

En, hvernig bregðumst við mannkyn við svo að við förumst ekki úr fæðuskorti og mengun og siðmenning líði undir lok?
Hvað getum við gert til að sporna við feigðarþróuninni?

Stór styrkur til Vina Vatnajökuls

Um ófærur

Um hvern er biskup yfir Íslandi eiginlega að tala er hann tekur svo til orða prédikun sinni á þjóðhátíðardegi Íslands, þegar spjót sumra og furðu lostinna þegna landsins standa á stjórn og skipulagsmálum þjóðkirkjunnar:

„Hann var maður, með sína bresti og takmarkanir. Hvorki hann, né nokkur annar maður, karl eða kona, á kröfu til ginnhelgi og dýrkunar. Oft hefur krafan um ofurmennið, goðumlíka leiðtogann sem öll ráð og lausnir hefur í hendi sér, leitt þjóðir undir ný ánauðarok og helsi. Það eru ófærur."

Er hér verið að reyna að nota sjálfa sjálfstæðisþjóðhetju Íslendinga, persónu hans og afrek, á 200 ára ártíð hans til afsökunar á mannlegum brestum kirkjunnar manna og þeirra verka þeim til upplyftingar?
Og, tengja óeigingjörn og fórnfús afrek þjóðhetjunnar í þágu íslensku þjóðarinnar þar með við einstaklingaharmleiki biskupamála svokallaðra, málsaðilum til sáluhjálpar og frelsunar hér og nú?
Er það ef til vill einnig dæmi um "ófærur" villublindu, dúandi dý og kviksyndi?
Hvað segja þegnar Íslands, ekki síst þeir sem trúa á æðri máttarvöld fremur en kennisetningar og trúarstofnanir manna?
Svara þeir og aðrir einfaldlega með úrsögn úr þjóðkirkjunni?

 

Biður þjóðina að horfa fram

Áhersluþrenning fyrir árangursríkt nám

Mín reynsla er sú að þegar þrenns konar áherslur fara saman í góðu og viðeigandi jafnvægi við nám þá er árangurinn vís í samræmi við það. Þessi þarfa "þrenning" er eftirfarandi:

Agi og viðvarandi gott skipulag við námsvinnuna, góð og skemmtileg hreyfing og útivist þar sem reynt er á líkamann og honum jafnframt við haldið með hollu mataræði, og þátttaka í góðu og skemmtilegu félagslífi af einhverju tagi í nánu og samstiga nærsamfélagi. Þegar öllum þessum þáttum er sinnt í góðu og "heiðarlegu" jafnvægi, daglega og vikulega, verða þeir allir skemmtilegir og tilhlökkun að koma að næsta þætti hverju sinni til skiptis. Þá verður námið ekki leiðinlegt og þreytandi.

Forsendur fyrir þessari áhersluþrenningu til árangursríks náms og innihaldsríks lífs meðan á námi stendur eru ríkulega til staðar að Bifröst í Borgarfirði. Öfundsvert er að stunda nám þar.

Margir vilja nema á Bifröst