Býður samt uppbyggilega framtíðarsýn

Þetta er afar athygliverður pistill hjá Steingrími og vel í sveit settur að mörgu leyti. Komið er víða við varðandi mál sem brenna og brunnið hafa á þjóðinni. Samnefnarinn í því yfirliti er þrátt fyrir allt uppbyggileg jákvæðni um menn og málefni séð frá sjónarhóli þjóðarinnar, almennings.

Hér vil ég einungis benda á kaflann í ræðu Steingríms þar sem hann greinir frá framtíðarsýn sinni um grundvöll þjóðlífsins á Íslandi, auðlindir lands og þjóðar í margbreytilegri mynd. Halda mætti að hann hafi að sumu leyti verið að vitna í "jómfrúarpistil" minn hér í blogginu um lífslindir og lífsstíl, enda er ég sammála honum um þau atriði. Hvað um það;
Þetta tel ég sömuleiðis kjarna málsins um grundvallarforsendur fyrir bjartar horfur í efnahagsmálum okkar og þjóðmálum almennt er til dálítið lengri tíma er litið og sem við Íslendingar ættum að vera rækilega meðvitaðir um - sérstaklega þegar aðrar þjóðir og fyrirtæki reyna að komast hér til áhrifa fyrir "gjafverð". Við eigum ekki að þurfa að örvænta sem þjóð í samfélagi annarra þjóða.

Munum ætíð eftir að meta auðlindir okkar, ekki síst þær sem Steingrímur tíundar hér, að verðleikum. Verðmæti þeirra fer sífellt vaxandi.

Bíður eftir afsökunarbeiðni

Öfganna á milli er blindir fá sýn

"Blindir fá sýn og haltir ganga, líkþráir hreinsast og daufir heyra, dauðir rísa upp, og fátækum er flutt fagnaðarerindi." (Mt 11.5). Það er magnað hvernig orð sem þessi fá sífellt nýja útleggingu!

"Öfganna á milli", má segja að þessi frábæra frétt sýni og að ekkert sé Guði ómögulegt: Þarna virðist sem hann hafi breytt m.a. komma í guðstrúarmann, bláu í rautt, úlfum í fórnarlömb, Samfylkingarfólki í samfylkingarfólk, óeiningu í einingu, sundrungu í sameiningu, einstaklingum í þjóð, sérhagsmunahyggju í þjóðarhagsmunahyggju, og þannig mætti lengi telja.

Hann hefur hér sannarlega gefið "blindum" nýja sýn á ófagnaðarerindið sem skuldsettri þjóðinni hefur verið flutt undanfarið í samkunduhúsinu við Austurvöll (þ.e. að vestanverðu!). Það er sannkallað fagnaðarefni.

Kommar, íhald og guðsmenn

Heiðarleiki og forgangsröðun hagsmuna

Ég dáist að kjarki þeirra "þremenninganna" að sýna sig tilbúin að fórna minni hagsmunum fyrir meiri, með því að neita að samþykkja fyrirliggjandi Icesave-samning ríkisstjórnarinnar. Það er sterkt merki þess að þar var ekki farið eftir hefðbundnum aðferðum úrelts flokksræðis með annars konar viðmið. Var það ekki einmit eitt af megin stefnumiðum Borgarahreyfingarinnar að taka upp nýjar aðferðir að því leyti?

Fyrir kosningar var ekki vitað að ný stjórn, sem reyndist verða vinstri stjórn í samræmi við þjóðarandann í kosningunum, myndi leggja Icesave-málið upp eins og gert var: Að reyna að keyra málið hratt gegnum Alþingi að vilja ríkisstjórnarinnar og án þess að úr því hefði verið fyllilega skorið hver greiðsluskylda Íslands er gagnvart viðsemjendunum Bretlandi og Hollandi.
Þegar sú ætun ríkisstjórarinnar lá fyrir, að skella óskiljanlega háum upphæðum eins og raun ber vitni á skattborgara Íslands að ósekju, þá virtist mér þremenningarnir gera sér grein fyrir vanköntunum á þeirri málsmeðferð og reyna að koma í veg fyrir það með tiltækum ráðum. Gjaldmiðillinn á Alþingi er atkvæði og gengi hans er hátt nú um stundir.
Umrædd byrði af Icesave-nauðungarsamningunum, eins og þeir lágu fyrir, er miklu meiri en einhver hugsanlegur "ávinningur" af umsókn um aðild að ESB í framtíðinni. Hvernig á þjóðin að geta risið undir t.d. 40-70 milljarða greiðslubyrði á ári þegar ráðuneytin eiga fullt í fangi með að skera niður útgjöld ríkisins um 50 milljarða núna í ár. Ímyndið ykkur ef skera þyrfti aukalega niður núna um aðra 50 milljarða í ár! Það gengur ekki að óbreyttu! A.m.k. myndi þá mikið breytast i kjörum landsmanna. Um það snýst málið ekki síst.

Þetta eru hinir meiri hagsmunir sem mér virðist þremenningar hafa reynt að ganga erinda þjóðarinnar fyrir eins og þeir lofuðu, fremur en hina minni um ótímabæra aðildarumsókn að ESB. Það er stórt íhugunarefni fyrir þjóðina hvers vegna fulltrúar ríkisstjórnarinnar tóku ekki tilboði þremenninganna. Er þá ríkisstjórnin að vinna að sem mestum hagsmunum fyrir þjóðina með því að vilja samþykkja að því er virðist óréttilega háar skuldbindingar fyrir hönd almennings? Hún verður þá að leggja þau spil á borðið sem sýna almenningi að réttlætanlegt sé að samþykkja þennan nauðungar"samning".

Ég hef ekki séð það af fréttum að almenningur á Íslandi sé tilbúinn að "færa fórnir" af þessu tagi í blindni. Þar virðist ríkisstjórnin því tala fyrst og fremst fyrir sig og flokksforystu sína.
Þremenningarnir virðist mér hafa leitast við að tala máli almennings í þeirri stöðu sem upp var komin. Það finnst mér heiðarlegra en að halda til streitu málefni sem varða minni hagsmuni í stöðunni.

Þingmenn okkar hafa brugðist

Til hamingju! Allt hefur sinn tíma!

Til hamingju með framtakið að láta heyrast til Íslands á erlendum vettvangi þar sem eftir því er tekið! Takk fyrir það.
Áhrifin verða væntanlega mikil þar sem allir voru sjálfsagt orðnir mjög spenntir að heyra frá Íslandi um þessi mál.

Það var lagið og áfram með smjörið! Nú gildir að skapa blússandi jákveðni í garð Íslands og Íslendinga erlendis. En hamra þarf járnið meðan heitt er.
Einnig mætti skapa þannig stemningu hjá áhorfendunum erlendis að viðsemjendur Íslands fái klapp á bakið frá alþjóðasamfélaginu fyrir að sýna lipurð og sanngirni og réttlætiskennd gagnvart "lítilmagnanum". Meðal stórþjóða skiptir það miklu máli að upplifa góðan vilja frá umheiminum. Þær kosta oft miklu til að öðlast slíka viðurkenningu. Icesave-málið gæti þannig orðið þeim lyftistöng á þann hátt. Hið gagnstæða gæti orðið upp á teningnum ella. Þetta gæti því orðið "win-win" staða fyrir öll löndin, ef hægt er að hafa slíkt orð um tilefni ástandsins.

Jóhanna á vef Financial Times

Sáttasemjara í málið

Þarna blasir við að "hlutlaus" sáttasemjari, sem vinveittur er báðum aðilum eða a.m.k. ekki úr ranni annars þeirra, getur borið klæði á vopn til að komast að skynsamlegri niðurstöðu sem báðir aðilar geta sætt sig við.

Þetta sýnir ennfremur að stórveldi eins og Bandaríkin gætu verið að taka við sér og skoða málið í stærra samhengi þótt þeir hafi "hlaupið" fyrir stuttu frá landinu. Þeir gera sér e.t.v. grein fyrir því að úr því sem komið er er ekki hægt að láta það enda í vitleysu vegna hugsanlegra örþrifaráða Íslands sem hefði ögrandi áhrif fyrir jafnvægið á norðurhveli.
Hvers vegna halda menn að Rússar hafi verið að vekja athygli á velvild sinni í garð Íslands í dag?  Stjórnmálamaður í Noregi einnig! Þar að auki bárust fréttir af því fyrr á þessu ári að Kínverjar hefður verið að kanna hafnaraðstæður á Norð-Austurlandi með hugsanlegar siglingaleiðir um Norður-Íshaf í huga.

Fáum vinveitt land sem sáttasemjara í Icesave-málið til að gangast fyrir skynsamlegum efnistökum í því og samræðum milli aðila augliti til auglitis!

Skynsamlegt að semja að nýju

Er þetta satt?

Sæl Vigdís.

Hefur einhver, t.d. á Alþingi, mótmælt þessari túlkun þinni á þeim ummælum sem þú hefur eftir aðstoðarmanni fjármálaráðherra að um "allsherjarveð í eignum íslenska ríkisins" sé að ræða?
Ef ekki, þá má þvert á móti furðu sæta að forseti þingsins skuli láta óátalinn málflutning þingmanna sem neita þeirri túlkun og gera lítið úr málshefjendum eins og þér sem benda á ósómann.
Fáðu þetta endilega á hreint og fáðu stjórnarliða til að svara með öðru en útúrsnúningi eða rökleysu. Hið sanna verður að vera ljóst í málinu.
Þetta er ekkert smáatriði í sambandi við Icesave-nauðungarsamninginn sem stjórnin óskar eftir að þið samþykkið á þingi til að knésetja íslenskt efnahagslíf í núverandi mynd. Spyrja má með réttu hverra hagsmuna sá Íslendingur er að gæta sem samþykkir slíkt.

Allsherjarveð í eigum Íslendinga

Andi Marshall-aðstoðar svífur yfir orkuríkum vötnunum

Einmitt. Hér er enn eitt dæmið um að skynsamir aðilar erlendis hjá viðskiptaþjóðum okkar séu að vakna af Þyrnirósarsvefni sínum og gera sér grein fyrir því að efnahagskerfi þjóðanna er gagnvirkt og hægt er að hafa af því betri hag að halda aðilum þess vel gangandi heldur en haltrandi eða lömuðum til lengdar.
Umræðan í breska viðskiptablaðinu Financial Times er inni á svipuðum nótum um sanngirni gagnvart Íslendingum, greinir mbl frá í dag.

Bæði þessi innlegt bera með sé þann anda sem lá að baki Marshall-aðstoðinni svokölluðu sem Bandaríkin veittu stríðshrjáðum Evrópuþjóðum eftir seinni heimsstyrjöldina (reyndar fékk Ísland líka sinn skerf af henni þá, þótt það geti varla hafa kallast "stríðshrjáð" eftir viðskipti sín við Breta hérlendis þá). Marshall-aðstoðin skipti sköpum fyrir viðkomandi lönd sem og Bandaríkin sjálf.

Vill að Norðmenn láni Íslandi meira

"Marshall-aðstoð" vegna Icesave - Ábendingar Evu Joly að virka

Það er fagnaðarefni að sjá þessi viðbrögð hins virðulega breska viðskiptablaðs. Ekki er annað að sjá en að þarna komi fram ýmislegt af þeim rökstuðningi sem Eva Joly bar fram til varnar Íslandi og íslenskum almenningi. Þökk sé henni!

Þetta sýnir að samræður í ýmsu formi eru fremur fallnar til þess að ná árangri í svona málum heldur en þögn. Þögn virðist einmitt hafa verið helsta baráttutækið sem ríkisstjórn Jóhönnu Sigurðardóttur hefur beitt til varnar landi og þjóð í þessu máli. Sú "herkænska" hefur ekki virkað. Með þeirri þögn átti að knýja Alþingi til að samþykkja óskiljanlega háan skuldabagga án þess að fyrir liggi lagalega hver greiðsluskylda Íslands er í þessu máli og í stað þess að gera Bretum og Hollendingum og öðrum hagsmunaaðilum málsins grein fyrir hvernig raunveruleg staða Íslands yrði undir þeim klyfjum; og þar með gagnvirk áhrif fyrir þá sjálfa.
Hvað raunverulega skýrir þessa þögn stjórnvalda verður fróðlegt að heyra um, en það er önnur saga.

Það er athyglivert að í umræddri grein FT örlar á rökstuðningi og skilningi sem lá að baki hinni svokölluðu Marshall-aðstoð sem Bandaríkjamenn veittu stríðshrjáðum Evrópuþjóðum eftir seinni heimsstyrjöldina til uppbyggingar á innviðum og efnahag landanna. Þeir gerðu sér grein fyrir því að viðskiptalega séð var það góð "fjárfesting" sem gagnaðist einnig þeim sjálfum betur til lengri tíma litið en að hafa Evrópulöndin rjúkandi rústir og óviðiunandi ósjálfbjarga um langan aldur.

Efnahagskerfi þjóðanna er samtvinnuð heild og brestur í mikilvægum hlekk eins og Íslandi hefur víðtæk áhrif að mörgu leyti, bæði efnahagsleg, stjórnmálaleg og fleiri áhrif. Í því sambandi minni ég á pistil minn þar sem mikilvægi auðlinda Íslands er sett í samhengi við umheiminn.

FT segir að jafna eigi Icesave-byrðar

Gagnaver fremur en mengandi jarðefnabræðslu

Stjórnmálamenn ættu að leggja meiri áherslu á að laða svona fyrirtæki eins og gagnaver til Íslands. Þau hæfa vel aðstæðum og íbúum landsins. Þau þurfa mikla raforku eins og stóriðjuver, en spúa ekki mengandi eiturefnum út í andrúmsloftið í tonnavís, sem íbúar landsins anda að sér í von um góða heilsu.

Þar að auki þurfa gagnaverin á að halda m.a. vel menntuðu starfsfólki, en íslenskir stjórnmálamenn státa gjarnan af því á góðum stundum að hér sé mikið af slíku fólki. Vonandi er það ekki mýta!
Í þessu sambandi er um að ræða mörg og fremur hátt launuð og þrifaleg störf, sem eftirsóknarvert er að gegna. Möguleikar á hliðarþjónustu eru miklir, ekki síst varðandi mannaflaþörf af ýmsu tagi. Sífellt endurnýjun á tækjabúnaði á sér þar stað. Þetta er kjörið tækifæri til að halda ungu og menntuðu fólki á þessu sviði í landinu, en það er ekki síst fólk með menntun og reynslu í þessari atvinnugrein sem á auðveldara en aðrir með að fá störf við hæfi erlendis. Þar tapast "verðmætir skattgreiðendur" sem ekki er vanþörf á að halda í nú um stundir.
Er þá fátt eitt talið af kostum gagnavera umfram umdeildar reykspúandi jarðefnabræðslur.

Afar líklegt er að hið opinbera og aðrir hagsmunaaðilar þurfi ekki glíma við heiðarleg og þjóðholl náttúruverndarsamtök í sama mæli eins og þegar umdeild orkuöflunaráform tengjast hugmyndum um mengandi stóriðjuframkvæmdir. Vafi um arðsemi slíkra framkvæmda fyrir Íslenskt efnahagslíf hefur ekki bætt málstað né ímynd bræðslusinna. -

Innbyrðis átök meðal þegna þjóðarinnar um nýtingu orkuauðlinda landsins er einnig dæmi um óskynsamlega orkueyðslu. Þá orku á fremur að nýta til uppbyggilegra hluta til eflingar þjóðlífi og þjóðarhag heldur en niðurrifs og átaka.

Samningur um gagnaver tilbúinn

Stemning í Skrúði og Dýrafirði

Skrúður er dásamlegur garður í mögnuðu umhverfi. Ég mæli eindregið með að ferðafólk geri lykkju á leið sína um Dýrafjörð og keyri út að Núpi, þar sem garðurinn er. Þarna eru ótrúlega margar plöntur, tré, runnar og blóm í öllum regnbogans litum. Þarna hefur verið vel hirt og nostrað við hlutina. Ekkert er sambærilegt við það að setjast niður í svona umhverfi og láta hugann reika á glöðum sumardegi innan um gróðurinn og ilminn. Þarna öðlast maður kærkomna hvíld frá glímunni við þjóðveginn, þótt ekki sé dokað lengi við.

Þá er stutt í yndislega mýrina neðan við gamla skólastjórabústaðinn að Núpi. Þar er hægt að ganga um vegarslóða, talsverðan spotta, niður í fjöru og inn að ós litlu árinnar sem þar rennur í sjóinn. (Umferð er að vísu takmörkuð yfir varptímann). Á þeirri gönguferð skiptir litlu máli hvernig veðrið er ef maður er viðeigandi klæddur. Gróðurilmurinn allsstaðar, villt blómin bærast fyrir golunni innan um puntstráin og hápunkturinn er þegar spói vellir sjóðbullandi í fjarska úti í mýrinni.

Ef farið er enn utar með ströndinni, og ekki skeytt um slæma færð, er komið í Arnarnes. Þar er nánast dulmagnað svæði, skáhallt á móti Haukadal sem er hinum megin við fjörðinn, þar sem meginvettvangur Gísla sögu Súrssonar er. Fjaran við Arnarnes er fjölskrúðug og römm. Þögult umhverfið og fallin mannvirki vitna um fyrri tíma. Ofan við rísa ógnvekjandi, þverhníptir hamrarnir.

Ef komið er við á Þingeyri er upplagt að skreppa út með ströndinni í Haukadal og ganga þar um og dálítið upp í dalinn um kindatroðninga. Það er einkar áhrifaríkt að virða fyrir sér staðháttu, hafa bókina um Gísla sögu Súrssonar meðferðis og lesa yfir kafla þar sem staðháttum er lýst og þannig nánast upplifa söguna með sögusviðið ljóslifandi fyrir augum sér. Mannlýsingar sögunnar eru krydd á dvölina þarna og fá dalinn til að lifna við. Þarna sést hóllinn þar sem bærinn stóð forðum, samkvæmt sögunni, hlíðarnar sem kotin stóðu á og seftjörnin ofan við fjöruna sem einnig er minnst á. Magnað! Þótt deila megi um sannleiksgildi sögunnar eru staðháttalýsingarnar í henni í samræmi við raunveruleikann. - Þarna er líka stutt í skemmtilegan golfvöll! Góða ferð!

Garðurinn Skrúður í Dýrafirði 100 ára