Þarf neyð til?

Hvað er hægt að segja við svona aðstæður?

Það sýnir sig að þegar virkilega miklir atburðir gerast eins og algjör neyð, þá eru allir tilbúnir til að hjálpa þeim sem eru í neyð.

Frumskilyrði til að fá hjálp í neyð er að réttar fréttir og upplýsingar berist af neyðinni til þeirra sem geta hjálpað svo að rétt hjálp berist eins fljótt og mögulegt er til þeirra sem eru hjálpar þurfi. Lesandinn athugi þetta!

Það er þakkarvert að Íslendingar voru í aðstöðu til að bregðast fljótt og hratt við og senda öflugt hjálparlið á staðinn. Það er til fyrirmyndar.

Megi þeim farnast vel við björgunar- og hjálparstörfin þarna hjá kollegum okkar, eyjarskeggjum, við að lina þjáningar þeirra og koma í veg fyrir frekari þjáningar.

Fólk er ætíð hjálparþurfi í stóru og smáu bæði erlendis og hérlendis. Það er lífsins gangur. En, hver gefur því gaum og gerir eitthvað til að hjálpa náunga sínum eftir efnum og aðstæðum?

Ég spyr: Þarf algjöra neyð til?

Dæmi: Jón A. keyrir á bíl sínum upp á kant á Miklubrautinni og festir bílinn. Enginn stoppar ótilkvaddur og býður hjálp sína, heldur ekki Jón B. sem á leið framhjá. Hann er reyndar bara á rúntinum.

Sami Jón A. keyrir á sama bíl út af veginum uppi á Holtavörðuheiði og festir bílinn. Næsti bílstjóri sem keyrir framhjá stoppar ótilkvaddur og býður hjálp sína! Það reyndist vera Jón B.! Hann spyr hvort eitthvað sé að og býður hjálp sína brosandi! Hann er reyndar á leiðinni norður í land á fund og er að verða of seinn því færðin er slæm.

Ja, það er nokkuð til í því sem sumir útlendingar segja að Íslendingar eru svolítið skrýtnir! En, harkan stinn og gæskan og sannir öðlingar þegar út í slaginn er komið.

Jú, það virðist þurfa neyð til! Þarf það svo að vera? Myndum við ekki uppskera fleiri bros að meðaltali á ári ef við byðum aðstoð okkar líka við smávægilegri atvik heldur en neyðartilvik? (Já, ég veit að margir gera það, en lengi má mörgum fjölga).

 

Eitthvað mesta manntjón síðari ára

Margir fleiri vona það líka og orðnir langeygir eftir skýrslunni

Ekki má dragast að gefa skýrsluna út. Ekki undir neinum kringumstæðum. Ein frestun var nóg af því tagi.

Það er orðið bráð-aðkallandi að losa um þann tappa sem myndast hefur í samfélaginu út af þessu máli.
Vonandi losnar þá um fleiri mál sem staðið hafa þjóðarhagsmunum fyrir þrifum.

Vona að skýrslan verði tilbúin

Leyndardómurinn að baki aðgerðaleysi ríkisstjórnarinnar

Eftir öllum sólarmerkjum að dæma undanfarna daga á viðbrögðum ríkisstjóra Íslands, þeirra fjármálaráðherrans og forsætisráðherrans (þá sjaldan hann opinberar sig), er að verða morgunljóst að:

- þau vilja ekki hlusta á nein rök, hvorki sönn né afgerandi rök fyrir styrkingu á málstað Íslands í Icesave-málinu sem hafa verið að fá hljómgrunn meðal velviljaðra útlendinga undanfarna daga, og

- þau vilja ekki bregðast við hvatningum um að beita sér með frumkvæði til að tala máli Íslands erlendis.

Þess í stað virðast þau í ferðum sínum erlendis og símtölum við erlenda ráðamenn þvert á móti fremur taka undir rukkunarrök Breta og Hollendinga með brosi á vör og lofast til að bera hótunarskilaboðin skilmerkilega beint og milliliðalaust heim til þjóðar sinnar sem heima bíður, í stað þess að nota tækifærið og halda á lofti rökum fyrir málstað Íslands með kröftugum hnefa í anda "gamla" Steingríms J.

Ályktunin sem af þessum forsendum má draga er þar af leiðandi sú að eitthvað óskaplegt leyndarmál múlbindur þau, sérstaklega "gamla" Steingrím J., þar sem ég vil ekki trúa að þau vinni vísvitandi og af frjálsum vilja gegn hagsmunum íslensku þjóðarinnar. Aðgerðaleysi í málinu á erlendum vettvangi er hið sama og að vinna ekki að hagsmunum Íslands.

Spurningin er því:

Hvað múlbindur þau og félaga þeirra í málinu og meinar þeim að beita sér fyrir hagsmunum Íslands af krafti og á réttan hátt á erlendum vettvangi?

Lipietz vísar gagnrýni á bug

Farsælar lyktir forsætisráðherra lykta

Forsætisráðherra ræddi við norræna kollega sína hvernig hægt væri að "tryggja farsælar lyktir Icesave-málsins"!!!

Hverjar eru þær að mati forsætisráðherrans?

Að segja já og amen við fyrirliggjandi rukkun Breta og Hollendinga?

Eða að gera málið að máli ESB-ríkjanna allra þar sem aðrar þjóðir verði líka að gangast við sinni sekt í málinu?

Fréttamaður verður að draga fram skýrari svör!

Fyrra svarið þýðir að forsætisráðherra lofi að fækkandi skattborgarar á Íslandi borgi einir sér þar til enginn verður eftir, en seinna svarið aftur á móti að fjölga mun aftur skattborgurum á Íslandi fyrr en seinna.

Ræddi við norræna ráðherra

Hallærislegur Evrovisionlagaþáttur

Þátturinn, umgjörð hans og ekki síst efnið sjálft er ekki boðlegt sem aðalefni á dagskrá sjónvarpsins og þaðan af síður sem hugmynd um tónlistarframlag Íslands fyrir augum heimsins; þ.e. það sem var boðið upp á í fyrsta þættinum s.l. laugardagskvöld.

Ég vona svo sannarlega að bitastæðara efni verði kynnt í næsta þætti. Annars hefði þurft að auglýsa eftir fleiri frumlegum lögum í keppnina.
Vart hef ég séð hallærislegri kynningar en viðtölin við höfunda og söngvara. Þær voru þeim mun neyðarlegri við það að standa ekki undir þeim væntingum sem þar var reynt að skapa fyrir viðkomandi lagi og söng. Þar voru öfug hlutföll á.

Setja verður öllu strangari reglur um söngundirbúning því að þetta var ekki metnaðarfyllra en söngvakeppni framhaldsskólanna,.. eða var það grunnskólanna? - að þeim ólöstuðum vel að merkja. Sem betur fer komust þó frambærilegustu framlögin áfram, enda hefði annað verið óeðlilegt.

Lögin tvö sem komust áfram

Algjör misskilningur á stöðu Íslands. ÞETTA ÞARF AÐ GERA:

Þetta viðhorf sem hér kemur fram hjá fjármálaráðherra Íslands lýsir dapurlegum og algjörum misskilningi hans og ráðgjafa hans á þeirri baráttu sem Ísland á nú í.
Þetta er hræðilegt ástand og óþolandi!
Við getum ekki horft upp á þetta ráðaleysi og athafnaleysi lengur!

Steingrímur fjármálaráðherra! (og að því er virðist staðgengill forsætisráðherra að honum vakandi og sofandi): Þetta þarf íslenska ríkisstjórnin að einhenda sér í að gera meðal annars:

1) Taka frumkvæði í Icesave-málinu og skapa Íslandi þá málefnalegu stöðu sem málið snýst um: Að sýna fram á að breska ríkisstjórnin og hollenska ríkisstjórnin eru að svína á Íslandi í málinu með ólögmætum hætti og án lagaforsendna. Vitnisburður um það grundvallaratriði eru ummæli málsmetandi aðila í Evrópu, m.a. ESB-löndunum og sjálfu Bretlandi og Hollandi, sem fer fjölgandi. Almennigsálit í Evrópu virðist vera að snúast Íslandi í vil. Það heita járn þarf að hamra nú sem aldrei fyrr en ekki leggjast enn einu sinni í dvala og bíða í margar vikur eftir niðurstöðu væntanlegrar þjóðaratkvæðagreiðslu. Það er vita tilgangslaust og uppgjafarleið. 
TAKIÐ FRUMKVÆÐI! EKKI BARA BÍÐA OG SJÁ TIL!

2) Þetta er ekki einkamál Bretlands og Hollands gegn Íslandi. Þetta snertir öll ESB- og EES-löndin að minnsta kosti. Að halda þessu við löndin þrjú er hins vegar sá málatilbúnaður sem hentar Bretum og Hollendingum, en hann byggir á fölskum forsendum og blekkingum og hræðsluáróðri, sem íslenska ríkisstjórnin hefur látið blekkjast og dáleiðast af.
Við þurfum að koma þessu máli í farveg landanna allra, koma þeim skilningi á í alþjóðasamfélaginu og Evrópu að þetta sé ekki einkamál Íslands og hinna tveggja. Hin löndin bera ekki minni, jafnvel fremur meiri ábyrgð en Ísland, að minnsta kosti hlutfallslega jafnmikla ábyrgð og Ísland, sökum hins gallaða regluverks um fjármálamarkaði og innistæðutryggingasjóði á svæðinu. Það er margbúið að benda á þetta af málsmetandi aðilum. Hvers vegna þverskallast íslenska ríkisstjórnin við að meðtaka þau skilaboð? 
GERIÐ MÁLIÐ AÐ MÁLI ALLRA ESB-LANDANNA!

Kæri Steingrímur: Við getum ekki beðið eftir að fá fyrirhafnarlaust eitthvað "efnislegt og handfast í þeim efnum" upp í hendurnar.  Við þurfum að sækja það sjálf og búa málið á okkar forsendum frammi fyrir ESB, ekki bíða endalaust með hendur í skauti í von um kraftaverk úr höndum bresku og hollensku ríkisstjórnanna.

3) Farsælustu lyktir Icesave-málsins eru ekki þær að samþykkja einhliða kröfur bresku og hollensku ríkisstjórnanna sem fyrst. Farsælustu lyktir málsins fyrir Ísland eru þær að ESB viðurkenni sekt sína að því er meingallað regluverk um innistæðutryggingasjóði og fjölþjóðlegt bankaútibúakerfi varðar og axli þá ábyrgð sína þannig að breska og hollenska ríkisstjórnin dragi einhliða kröfur sínar til baka sem þær hafa verið að kúga íslensku ríkisstjórnina til að taka á sig með órétti. Þær sjálfar auk ábyrgðarþjóða regluverksins skulu standa undir umræddum skaða auk þess skaða sem þetta mál og allt í kringum það hefur kostað íslenskt efnahagslíf.
Auk þessi biðji þeir íslensku ríkisstjórnina, Alþingi og íslensku þjóðina afsökunar á mistökum sínum þannig að við Íslendingar fáum uppreisn æru frammi fyir umheiminum nú í lifanda lífi en ekki bara eftir endalok þjóðarinnar í núverandi mynd ella.

TALIÐ MÁLI ÍSLANDS MEÐAL ANNARRA ÞJÓÐA Á RÉTTUM FORSENDUM!

„Ekki einhliða innanríkismál“

Sáttasemjara í málið

Ég tek sterklega undir þessa skoðun, enda ritaði ég pistil um að fá sáttasemjara í málið í ágúst s.l. þegar Icesave-málið var enn að klúðrast í þinginu og menn vissu ekki sitt rjúkandi ráð og ríkisstjórnin virtist veigra sér við að ræða við Breta og Hollendinga ein sér - og virðist það reyndar enn þar sem lítið hefur verið um frumkvæði að halda málastöðu Íslands á lofti á þeim bæ!

Utanaðkomandi sáttasemjari er orðinn nauðsynlegur nú í ljósi þess að Evrópulöndin eru smám saman að viðurkenna það opinberlega að þetta snertir þau öll. Semja verður um lausn í málinu á forsendum um hvað telja ber skyldur landanna, ekki síst Íslands, á grunni regluverksins sem lá til grundvallar fjármálastarfsemi milli landa. Það brást ekki bara á Íslandi. Fleiri lönd eru þar samsek, ekki síst Bretland og Holland. Líka þau lönd (t.d. Þýskaland) þar sem bankar gátu að því er virðist óáreittir lánað einkabönkum í landi eins og Íslandi upphæðir á við margfalda landsframleiðslu landsins. Þessir erlendu bankar máttu vita að íslensku bankarnir gátu aldrei endurgreitt þessi lán snögglega ef skyndilega lokaðist fyrir lánalínur þeirra eins og gerðist.
Spyrja má ennfremur í því sambandi hvort túlka megi þessi botnlausu lán þeirra sem atlögu að efnahagskerfi Íslands og hvort þeir (ásamt bankaráðum og stjórnendum íslensku einkabankanna) séu hreinlega skaðabótaskyldir gagnvart íslenska ríkinu sem situr uppi með skaðann af glæfralegum fjármálagjörningum þeirra!

Sem sáttasemjara hafði mér reyndar fremur dottið í hug t.d. Frakkland, eða land sem ekki hefði orðið mikið fyrir barðinu á íslensku einkabönkunum. Þýskir bankar eru stórir kröfuhafar gagnvart þrotabúum einkabankanna og Þýskaland væri í því ljósi e.t.v. ekki heppilegur aðili auk þess að hafa verið erkióvinur Bretlands og flestra annarra Evrópuríkja í seinni heimsstyrjöldinni. Bretum og Hollendingum yrði e.t.v. ekki ljúft að láta slíkan aðila leggja sér lífsreglurnar. En, kannske er það gleymt og grafið núna þar sem þau eru jú öll samherjar innan ESB, þó mér sé það til efs. Jafnvel væri heppilegra og líklegra til hlutleysis að fá annan aðila en Evrópuríki til að miðla málum, t.d. Kanada, nema þar vegi þyngra að lönd annarra viðskiptablokka í heiminum skuli ekki blanda sér í "innansvæðismál" ESB og Evrópulanda, séð frá sjónarhóli ESB.

Hvati að ofangreindum pistli voru reyndar sumpart fréttir þá um áhuga erlendra ríkja á vaxandi mikilvægi Íslands vegna legu þess, bæði í viðskiptalegu og hernaðarlegu tilliti þegar við blasir að siglingaleiðir geti verið að opnast um Norður-Íshaf. Það er eitt af þeim vannýttu trompspilum sem Ísland hefur á hendi í Icesave-málinu, en í því sambandi virðist gallinn því miður vera sá að ríkisstjórnin sér ekki á spil sín fyrir ESB-menguðu andrúmsloftinu og blekkingareyk breskra og hollenskra stjórnvalda ásamt snarvitlausum bresk-hollenskum gleraugum sem ríkisstjórnin hefur þegið af Bretlandi og Hollandi og meðvirkandi löndum þeim til heiðurs. Með þeim gleraugum hefur ríkisstjórnin lesið allt öfugt í þessu máli. Nú þarf hún að fleygja þessum gleraugum og tileinka sér réttvísandi baráttuanda fyrir hagsmunum Íslendinga.

Vill þýskan sáttasemjara

Blekkingarvefur Breta og Hollendinga og meðvirkandi þjóða afhjúpaður smám saman

Það ber allt að sama brunni! Bretar og Hollendingar hafa verið að svína á Íslendingum og hagsmunum Íslands og eru enn að, þótt þeirra eigin landsmenn snúist nú á sveif með réttsýnum og hugrökkum Íslendingum sem hafna málatilbúnaðinum sem okkur hefur verið boðið upp á hingað til.

Þetta álit Times-greinarhöfundarins rímar við álit virðulegra íslenskra lögfræðinga og óteljandi spakra bloggara sem haldið hafa á lofti þessum rökum, en fyrir daufum eyrum stjórnvalda.

Óprúttnar þjóðir aðrar í Evrópu hafa einnig sungið sama bresk-hollenska blekkingarsönginn í meðvirkni sinni, eins og hér hefur verið bloggað um. Sú kemur tíð að þessir þjóðhöfðingjar munu skammast sín fyrir smánarlega breytni sína og viðhorf gegn íslensku þjóðinni sem þeir hafa valið til að vera fórnarlamb í fjármálalífs-feluleik sínum til að hylma yfir eigin afglöp.

Hvorki geta né eiga að borga

Bullandi meðvirkni með feluleik stórþjóðanna

Samkvæmt þessari frétt virðast sum Norðurlöndin ásamt fleiri óuplýstum aðilum vera í bullandi meðvirkni með stórveldunum og virðast ekki hafa kynnt sér um hvað "þrjóska" sumra Íslendinga snýst í Icesave-málinu.

Þessir aðilar virðast vaða í þeim villta misskilningi að Íslandi beri að borga það sem ríkisstjórnir Breta og Hollendinga hafa sett upp einhliða í Icesave-málinu með hótunar-byssuhlaup sín á höfðum skjálfandi "viðsemjendanna",  íslensku ríkisstjórninni.

Þessir aðilar virðast ekki skilja að vafi leikur á um hverja skyldur Íslendinga og Breta og Hollendinga sjálfra eru raunverulega í þessu máli í ljósi þágildandi lagaákvæða um innistæðutryggingasjóði í löndum í ESB og EES er Icesave-kerfið var sett á laggirnar í Bretlandi og Hollandi fyir bankahrun.
Í reynd er enginn vafi þar á; Ísland uppfyllti skyldur sínar í því tilliti samkvæmt reglunum. Bretland og Holland þverskallast við að viðurkenna það. Litlu þjóðirnar nágrannar okkar og önnur lönd í ESB og EES sitja bara rjóð hjá og segja já og amen við stóru viðskiptaþjóðir sínar, Bretland og Holland, í meðvirkni sinni.

Þessir aðilar virðast ennfremur halda að Íslendingar ætli sér heimta lán frá nágrannaþjóðum með það fyrir augum að borga þau ekki til baka. Hvílíkir fordómar og sleggjudómar og glópska! Svona viðhorf sæmir ekki siðuðum þjóðum, sbr. þetta sem fram kemur í þessari frétt. Íslendingar geta ekki setið undir svona rakalausum, villandi og mannorðsmeiðandi aðdróttunum þegjandi og hljóðalausir á erlendum vettvangi.

Þetta er enn einn vitnisburðurinn um að íslenska ríkisstjórnin hefur ekki staðið sig í að halda málstað Íslands á lofti og koma umræddum þjóðum í réttan skilning um málavöxtu hvort sem þær vilja eða vilja ekki. Þeim á ekki að lýðast að hylma yfir sannleikann í þessu máli og væna svo allan íslenskan almenning um glæpaeðli og glæpsamlega tilburði á erlendum lánamörkuðum núna.
(Svo virðist sem sumir Danir og Bretar nýti sér báglegt ástand Íslands núna til að sparka í það með rætnum hætti út af fyrri ágreiningsefnum þegar Ísland fór með sigur af hólmi yfir þeim, af öðrum fréttum í dag að dæma, sbr. þorskastríðin við Breta og sambandsslitin við Danmörku. Lúalegt athæfi atarna eða dæmi um afar kaldan húmor við óviðeigandi aðstæður).

Eftir að forseti Íslands vakti ríkisstjórnina harkalega af Þyrnirósarsvefni sínum í heimagarði með því að synja samþykki á lögum um meðvirkandi kúgunarskilyrði Bretlands og Hollands gegn Íslandi hefur hún núna möguleika á að reka af sér slyðruorðið og breyta hugarfari sínu í meðferð hagsmuna Íslands á erlendum vettvangi. Það má ekki seinna vera.
Núna þarf hún að hrista af sér þrælsóttann og slenið og sækja fram af hugrekki og málafestu og koma umheiminum í skilning um um hvað málið snýst: Réttlæti!

Eða snýst samheldni þjóðanna í ESB um að iðka óréttlæti gagnvart þjóðum utan bandalagsins og svína á hagsmunum annarra til að redda eigin skinni? Ég vil ekki trúa því fyrr en yfir lýkur. Auðvitað er meðal almennings þar mikið af heiðarlegu venjulegu fólki eins og á Íslandi. Það eru ESB-kjötkatlastjórarnir og slíkir sem við eigum í höggi við, ekki síst flokkslegir hagsmunir og pólitískir sérhagsmunir og þau öfl sem þeir þjóna.

Mér er ekki grunlaust um að það séu einmitt þessi atriði sem eru meginástæðan fyrir hörku, óbilgirni og hroka Breta og Hollendinga í garð Íslendinga, þar sem þau vilja ekki að þessi mál komi til umræðu í dagsljósi. Þess vegna reyna þeir að beina athyglinni í aðra átt, sem sé að væna íslensku þjóðina um óreiðumennsku.

Í því sambandi er afar upplýsandi og hrollvekjandi að lesa skýrslu Evu Joly í bók hennar Hversdagshetjur þar sem hún lýsir hvernig Bretland gætir viðskiptahagsmuna sinna og hylmir yfir næsta ólöglega viðskiptahætti þar í landi t.d. á sviði vopnaframleiðslu og á fjármálasviði.
Joly bendir á að sérstaklega eitt atriði skipti Bretland höfuðmáli: Að varðveita orðspor sitt. Ef efnahagslegt stórveldi fái það orðspor á sig að þar ríki spilling þá steypir það efnahagslífi þess í voða í alþjóðlegum viðskiptum. Ef Bretland fái þann stimpil á sig, nánar tiltekið, að "lítið eftirlit sé með fyrirtækjum" þar, þá "hittir það efnahagskerfið í hjartastað", segir Joly (s. 47-48).

Það skyldi þó ekki vera að þetta sé hin raunverulega ástæða hörku Bretlands gegn Íslandi í Icesave-málinu, þ.e. að láta líta svo út sem öll sökin liggi hjá Íslandi en ekki hjá Bretlandi! Holland væri þá undir sömu sök selt og meðvirkar í því máli af sömu ástæðu til að verja eigið efnahagskerfi. Afleiðingin er sú að Íslandi, efnahagskerfi þess og lífsafkomu íslenskra þegna, er fórnað til að bjarga stórþjóðunum!

Þetta getum við ekki látið viðgangast. Eva Joly og hennar líkar eru að berjast af heiðarleika og réttsýni og hugrekki gegn svona kúgun og einnig Serious Fraud Office (SFO) í Bretlandi. Tony Blair og ríkisstjórn hans stöðvaði hins vegar rannsókn hennar þegar hún var byrjuð að afhjúpa spillinguna í hergagnaviðskiptum landsins og draga nöfn hlutaðeigandi fram (s. 57).

Segja að Íslendingar verði að standa við skuldbindingar sínar

Skammarlegur misskilningur

Það er hryllilegt að horfa upp á það að svona misskilningur skuli hafa fest sig í sessi hjá nágrannaþjóðum. Samkvæmt þessari frétt virðast aumingja Danir halda að Íslendingar ætli sér ekki að greiða til baka ný lán sín!
Reyndar fá Danir líka falleinkun fyrir að vera svona illa upplýstir sjálfir um þessi mál. Þeir afla sér ekki réttra skýringa og/eða láta sér nægja loðinn og lítinn og misvísandi ekki-fréttaflutning úr haugkasti milliflokkadeilna á Íslandi, sem er auðvitað óskiljanlegur.

Það er hræðilegra en tárum taki að vita til þess að ríkisstjórn okkar skuli hafa látið slíkan misskilning viðgangast.

Á hvaða vígvelli er hún eiginlega að berjast og hennar starfsmenn? Bara innanhúss?!

Efast um greiðsluvilja Íslendinga