Augljós galli við Schengen

Það er ekki að ástæðulausu að Danir vilji halda uppi lágmarks landamæraeftirliti. Það sýnir inngróinn galla við Schengen-fyrirkomulagið sem var algjörlega fyrirsjáanlegur.
Að vísu er sá kostur við fyrirkomulagið að vöruflæði gengur hraðar milli samliggjandi landa þar sem eftirlit er lítið eða ekkert. Á því út af fyrir sig hagnast viðkomandi fyrirtæki, en skattborgarar landanna borga fyrir með auknum löggæslukostnaði og þurfa að þola hærri glæpatíðni vegna smygls og frjáls flæðis glæpamanna milli landa með feng sinn og vélabrögð. Það er fráleitt að Dönum eða öðrum löndum, sem vilja verjast glæpamönnum og varningi þeirra, sé meinað að sporna við ófögnuðinum með eðlilegu landamæraeftirliti.

Öllu glórulausari er þó þátttaka Íslands í Schengen þar sem ekki er um að ræða bílaumferð yfir landamærin eins og á meginlandinu, þannig að þau rök um hraða í fólks- og vöruflutningum eiga ekki við hérlendis á eyjunni. Persónulega hef ég ekki merkt aukinn hraða við að komast inn og út úr löndum í Evrópu eftir að Ísland gekk í Shcengen. Til hvers er Ísland þá að kalla yfir sig frjálst flæði óæskilegra atriða? - Að ekki sé talað um kostnað við þátttökuna á alþjóðlegum flugvöllum Íslands.

Í þessu samhengi hefur þátttaka Íslands aðeins létt á ágangi smyglara og eiturlyfjabraskara og annars afvegaleidds fólks í öðrum löndum Evrópu. Það gagnast viðkomandi löndum, en ekki Íslandi.

Augljóst brot á Schengen-sáttmála

Athugasemdir

[Guðmundur Ásgeirsson, 13.7.2011 kl. 15:34]

Fyrr má nú vera ef Schengen bindur hendur lögreglu til að viðhafa vegeftirlit innan sinna eigin löggæsluumdæma.

[Júlíus Björnsson, 13.7.2011 kl. 18:54]

Frjálst flæði almennings, gilt líka fyrir Ísland fyrir um 30 árum , engin á skrá hjá Interpol og Íslensk vegabréf vor gull ígildi þar sem þau opnuðu nánast öll landmæri í heiminum ekki bara gagnvart 8,0% mannkyns. Ég hef reynslu af þessu og var oft kallaður framfyrir því tolverðina grunaði AÐ ÉG VÆRI íSLENSKUR. ÞÁ NÁNAST EIN RÍKIÐ Í HEIMINUM MEÐ HREINA SAKSKRÁ Á Alþjóða mælikvarða. Einnig er ljót að mafíu og glæpastarfsemi hefur viðgengist í festum stórborgum EU öldum saman. Frelsið hefur reynst þessu fólki best.     Einnig er frelsið hugsað til að jafna atvinnuleysi milli Meðlima Ríkja EU. Þá vita líka allir að sum Ríki ekki  að auðvelda atvinnuleitendum að ílengjast hjá sér. Einnig jafna þetta velferðakerfin niður og veikir minni ríki, því allskonar félagslegar afætur í marga kynslóðir fylgja líka lögmálum markaðarins, þar sem besta valferðakerfið er og aðgangur auðveldastur þangað sækir það, í anda kapitalítsiskar frjálshyggju: mjög eðlilegt. Hér var þetta innleitt ekki vegna þess að Íslenska vegbréfið væri til trafala, heldur til að útvega lálaungeirum ódýrara vinnuafl, og húsleigendum meira af íslenskt verðtryggðum  húsaleigutekjum.  Þetta er ekki bara algengt á Íslandi, að flytja inn þræla, Araba ríkin flytja inn þræla frá Afríku og Stóru Asíu líka, til að vinna skítastörf. USA flutti inn ólöglega Mexicana til arðræna. Þessi tegund Alþjóðvæinga Rvk, hefur algjörlega eyðlilagt sérstöðu hennar gagn auðmönnum og heiðarlegu útlendingum. Einnig er Ný-Rvk, veri kostur fyrir meðallaunþega heldur en flestar stórborgir heims. Þar er þeir oft betur settir í víggirtum hverfum sem segja má að sé gamla Reyjavík. Í Svíþjóð er hafa risið upp slömm sem eru orðin það mikið vandamál að ekki er hægt að senda sjúkra bíl inn í hverfin nema í fylgd lögreglu. Enda fylgir alþjóðlegu glæpavæðingunni sem gerir borgir Alþjóðlegar að mati allra útlendinga, gífurlegur kostnaður fyrir heimil og fyrirtæki vegna glæpavarna, sem minnka þá á móti tekjur til heilbrigðisþjónustu við almenna borgara.

Áherslur Íslands á að fjölga íbúum innan eigin efnahagslögsu er einsdæmi í Alþjóðasamfélaginu síðust 30 ár. Hér væri eðlilegt hámark að flytja inn jafn marga of flytja út. Mannfjöld fækkun er aðal markið Alþjóðsamfélagis, svo í framtíðnni fá allir jarðarbúar meira í sinn hlut af efniskökuinni.  Þjóðverjar í byrjun þess árs lýtu er að þeim myndi fækka um 1,0% næstu 30 ár í samræmi við hjaðnandi raunhagvöxt í EU.  USA og UK skammtíma áhættufjárfestar ná sér í raunvexti á svæðum þar sem tekjur almennings fara hækkandi eða þar sem einhver veð eru eftir. Það er alls ekki á Vesturlöndum næstu 30 ár.   Í samræmi við yfirlýsingar Alþjóðasstofnanir, EU miðstýringarinnar t.d. að réttur þriðja heimsins til meiri neyslu í hlutfallslegum samanburði sé staðreynd, þá gefa menn sér að efnisbirgði jarðannir til nútíma tækni samfélags sé takmarkaður. Með þeirr hryllilegu ályktun að hér á Vesturlöndum hafi samdráttur byrjað fyrir alvöru um árið 2000, en tímin frá stúdentaóeirðum í París til 2000 hafi verð aðlögunar tími Vesturlanda að breyttum hugsunarhætti. Minnka efnis innhald neyslu hjá almenningi og skera niður eigin fé í flestum geirum minni háttaríkja.  Þrjú ríki í EU teljast efnuð og stöndug [developed] Þýskaland, Frakkland  og UK, næst þeim eru Holland, og Austuríki.  Ísland eftir 1983 telst bókhaldslega vanþroskað, og efnahagreikningar í framhaldi bull.  AGS bent á í veð vandmáli skýrslu sinn um 2005 að hér væru öll langtíma veðsöfn, supPrime, það merkir bera raunvaxta kröfu upp fyrir raunhagsvöxt á lánstíma.  Þeir bentu á að stöndug Fjármálstöfnum stundar IRR millifærslu lánstarfsemi, og þar því að eig nokkur Prime AAA +++ veðsön sem skrautfjöður í eigna möppu sinni.    Þetta helgas af því að Bankarar eru í raun víxlarar, og skulda kannski í hverjum mánuði 100 milljarða til annarra öruggar lánstönanna,  en eigna kannski vona á 100 milljörðum [+ rekstarkostnað] vegna skammtíma  útlána.   Þá getur gerst að stórfyrirtæki getur ekki borgað 10 milljarða. Þetta er mjög slæmt því þá geta öruggari lándrottnarnir gert veðköll og gjaldfellt stóran hluta eða öll lán til bankans.  Þá er það 10 milljarða Prime sjóður sem kemur til bjargar, þetta er yfirleitt segjum  1000 10 milljóna veðlána til 30 ára  til almennra starfsmanna fyrirtækja. Með engri raunvaxtakröfu   og [eigna]verðtrygginu um 60 %-85% af lánsútborgun  samsvarar ansi 3,0% til 4,0% vaxatavöxtuðum nafnvöxtum eða  4,5% til 5,0% línulegum vexti CIP sem hækkar ekki á frjálsum markað að raunvirði nema almennur neytandi auki neyslu sína í verðmætum. Þetta eru veðsöfn breytilegra vaxta eða fastra: um 80% í USA, sem greiðst öll niður frá 1.gjalddaga, hinsvegar þótt margir telji greiðslubyrði léttist þá vax viðhalds kostnaður með tímum og er á Alþjóðlega mælikvarða metinn 60 % á 30 árum  miðað við nýbyggingar kostnað.   Þess vegna er þess söfn auðseljanlega eða breytt í reiðufé, því eldri því meira seljanlega seða lánshæf. Fjöreggið sem tekur nokkra kynslóðir að byggja upp ekki bara í Sviss. Ísland sem á ekki slík Prime AAA+++ veðsafn eftir 1983 -1998, er sannarlega efnihagsreiknislega vanþroskað. Fiskurinn er full veðsettur og orkan líka.  Hér eru söfn 300 enginga húsalána með kröfu um vöxt upp í 1400 húslán eftir 30 ár til fara ekki á hausinn. Þetta fyrirbæri var endurreist, þótt ekkert ríki verðtryggi á þennan hátt.   

Alþjóðleg veðsöfn til verðtygging er með veð sem krefst mest 2,0% viðhalds ári, Þessir sjóðir reknir flestir yfir 30 ár. Þannig að fyrir hvert einingalán sem greiðist upp er annað lánað út aftur: heildar tala lána í safni er föst allan tíman.  Ný útlán eru hækkuð miðað við raunhagvöxt [síður 5 til 30 ára] til tryggja verðtryggingu safnsins: fastir vextir greiðslu þyngstar fyrst , breytilegir vextir á 5 ára fresti ARM í USA, greiðlubyrði nánast sú sama allan tíman.

Lykliatrið í að skilja tvíhliðbókhalda er að spegla hlutföllum í heilanum, snúa við merkingu  orða.  Strax á 15 öld voru gerðar kröfur um langminnuga einstaklinga, með góða kunnáttur í algebru og rúmfræði til að taka efnahagslega það er bókhaldslegar ákvarðanir.   Þröskuð veltur veðsöfn til verðtygginga erlendis eru straumlínulaga [bendir AGS verkræðingu bankanna á 2005].    Þetta er ekki flói eins og líkön sjóðanna hér.  Viðhalda á Dollar 1970 til 2000 var um 4,5% [3,2% vaxtavextir]  á ári, línulegu meðal viðhaldsvöxtur, í UK um 5,0% segjum 6,0% í Danmörku.